Co to jest dach dwuspadowy i jego rodzaje
Dach jest architektoniczną częścią budynku, która pełni funkcję hydroizolacji, a często także termicznej. Często podczas montażu wysokiego dachu mansardowego spadają funkcje nośne dekoracji. Dach składa się z drewnianej konstrukcji krokwiowej, hydroizolacji, termoizolacji, wentylacji, kanalizacji deszczowej, elementów uszczelniających oraz samego pokrycia dachu. Konstrukcje krokwi tworzą pochyłe płaszczyzny, zwane połaciami dachowymi – tak nazwano dach dwuspadowy. Górna część dachu, która pozwala chronić budynek przed zewnętrznymi czynnikami klimatycznymi i wpływami atmosferycznymi, nazywana jest pokryciem dachowym.
Istnieje kilka rodzajów dachów. Najważniejsze z nich to:
dach jednospadowy to dach jednopołaciowy, stosowany zwykle do przekrycia tarasów i werand, dość popularny w budynkach o nowej architekturze. To najbardziej ekonomiczna forma dachu. Ma najprostszą konstrukcję dachu, najmniej elementów wykończeniowych, a co za tym idzie stosunkowo najtańszy. Jest to opcja ekonomiczna – ogrzewanie takiego domu jest znacznie tańsze w porównaniu z klasycznym dachem dwuspadowym, ponieważ powierzchnia dachu jest znacznie mniejsza, a więc straty ciepła przez dach są najmniejsze.
W przypadku dzisiejszego budynku w stylu europejskim, zwłaszcza położonego w wietrznym regionie lub dla kogoś, kto oszczędza każdy lit, warto rozważyć dach jednospadowy. Jeśli jest to nowa konstrukcja, najpierw dowiedz się, z której strony powinno być nachylenie. W tym celu należy ustalić dominujący kierunek wiatru w okolicy – i ukształtować nachylenie dachu od strony zawietrznej. Wtedy dach będzie najbardziej chroniony przed wpływami atmosferycznymi. Im wyższy kąt dachu, tym mniejsze obciążenie wiatrem i opadami.
Dach dwuspadowy – tradycyjny, najczęściej spotykany dach . To najpopularniejsza forma dachu. Zasadniczo dach dwuspadowy można opisać jako trójkąt złożony z dwóch płaszczyzn, połączonych u góry kalenicą. Zbocza spoczywają na ścianach nośnych, a trójkąty utworzone na końcach nazywane są frontonami, gdzie często instaluje się okna, aby oświetlić pomieszczenia na poddaszu. Główną zaletą tego dachu jest możliwość montażu najróżniejszych pokryć dachowych przy jak najmniejszej ilości materiałów.
Dachy dwuspadowe można podzielić na symetryczne i asymetryczne. Pierwsza opcja jest najczęstsza. Jest to dach równoramienny widoczny w szczytach jako regularny trójkąt. w drugim wariancie kalenica nie znajduje się pośrodku, zbocza mają różną długość i nachylenie. Jest to ciekawa estetycznie i oryginalna opcja, ale negatywnie wpływa na wykorzystanie powierzchni poddasza.
mansarda dwuspadowa – dach mansardowy to dwuspadowy dach łamany, którego każdy spadek jest podzielony na dwie płaszczyzny, montowany z innym spadkiem. projekt. Nie zmniejsza to jednak jego popularności. Dzięki swojemu kształtowi ten kształt dachu pozwala na maksymalne wykorzystanie przestrzeni poddasza przy urządzaniu pomieszczeń mieszkalnych.
Cena takiego dachu różni się nieco od prostego szczytu, ale pozytywny efekt wykorzystania przestrzeni jest oczywisty. Dobrze zaprojektowany dach pozwoli wyposażyć poddasze w niemal taką samą powierzchnię, jak pomieszczenia pod nim.
wielospadowy – dach składający się z 3, 4, czasem nawet kilkudziesięciu połaci. Może to być kombinacja kilku różnych dachów spadzistych. Uwielbiają je zwłaszcza architekci projektujący budynki o nowoczesnym designie. Jest to dość złożona struktura składająca się z wielu przecinających się płaszczyzn. Takie dachy posiadają wiele elementów kalenic, okapów, szczytów, kalenic pochyłych z zamontowanymi świetlikami dachowymi .
To piękne, ale jednocześnie taka różnorodność form podnosi koszt zestawu użytych materiałów. Montaż takiego dachu jest dość skomplikowany i powierzenie takiej pracy niewykwalifikowanym, niedoświadczonym rzemieślnikom byłoby dużym błędem;
Montaż wszystkich dachów rozpoczyna się od montażu krokwi. Krokiew dachowa musi równomiernie rozłożyć obciążenia opadów atmosferycznych, wiatru i ciężar dachu na podpory nośne. Konieczne jest obliczenie jego trwałości, aby utrzymać maksymalne obciążenia, zwracając uwagę na fakt, że dane te mają tendencję do zwiększania się z czasem.
W zależności od sposobu mocowania krokwi do podpór można je podzielić na:
- jest potwierdzone
- przewijanie
- poprzeczne
Krokwie przesuwne są zwykle instalowane w budynkach z bali. Krokwie spoczywają na górnym kłodzie dolnej ściany bez mocowania do kłody. W ten sposób krokwie spoczywają tylko na kłodzie murlotu, poruszając się po nim nie przeszkadzają w usadzeniu domu.
Stałe nachylone krokwie są mocowane do dolnej, a w przypadku dachu jednospadowego do górnej ściany, bez ruchu. Ściany te przyjmują główne obciążenia dachu.
Krokwie poprzeczne montuje się, gdy budynek nie posiada jednej z tylnych ścian nośnych. Może to mieć miejsce, gdy jedna z fasad jest przeszklona lub wcale.
Na krokwie najczęściej wykorzystuje się drewno iglaste, czasami stosuje się elementy metalowe lub żelbetowe. Wymiary krokwi zależą bezpośrednio od obciążeń, które będą musiały unieść.
Nachylenie dachu zależy od powłoki, która zostanie zainstalowana. W przypadku płytek bitumicznych możliwe jest nachylenie co najmniej 12 stopni. Minimalny spadek dachu przy zastosowaniu pokryć stalowych walcowanych lub z profili trapezowych wynosi co najmniej 7 stopni. Przy zastosowaniu metalowego pokrycia dachowego o profilu dachówkowym minimalne nachylenie dachu wynosi 14 stopni. W przypadku bezazbestowych pokryć dachowych z tektury falistej wymagany jest minimalny spadek dachu wynoszący 12 stopni . Minimalny spadek dachu dla dachówki falistej betonowej to 14 stopni, a dla dachówki ceramicznej 16-18 stopni.
Aby pokrycie dachu i wymiary krokwi były dobrane według potrzeb, należy skontaktować się ze specjalistą, który obliczy wymagane nachylenie, wymiary drewna i odległości między krokwiami.
Drewno krokwi należy wysuszyć do 18-20%, zaimpregnować środkiem antyseptycznym lub uniepalniającym.
Po zamontowaniu nitów układana jest folia izolacyjna. Może to być folia dyfuzyjna, jeśli dach jest ocieplony, lub folia przeciwwiatrowa w przypadku dachu nieocieplonego. Kolejnym krokiem jest montaż listew wzdłużnych i łat wentylacyjnych. Chwytaki są instalowane w poprzek krokwi. W zależności od pokrycia dachowego może to być dachówka 50×50 mm w przypadku dachów krytych dachówką lub 30×80 (30×100) mm w przypadku dachów metalowych lub łupkowych. Gdy dach pokryty jest dachówką bitumiczną, dodatkowo montuje się ciągłą płytę OSB lub deskę. Następnie montuje się samo pokrycie dachu i elementy końcowe – deski podokienne, okap, izolację kominową. Dzięki tym pracom montaż dachu jest praktycznie zakończony.
W przeszłości posadzki ogrzewano listwami lub granulkami ekspandowanej gliny. Jednak ta metoda nie była zbyt skuteczna. Teraz używa się do tego wełny kamiennej lub szklanej, rzadziej styropianu lub innych materiałów. Najważniejszym warunkiem izolacji dachu jest prawidłowy montaż warstw izolacyjnych. Główna warstwa izolacyjna jest montowana pomiędzy krokwiami. Jego grubość zwykle pokrywa się z wysokością krokwi. Na dole krokwi montowana jest folia paroizolacyjna. Został zaprojektowany, aby zapobiec przedostawaniu się wilgoci i kondensacji do konstrukcji dachu. Następnie na krokwiach od dołu montuje się drewniane kołki i watę, aby uzyskać dodatkową izolację. Ta warstwa może mieć grubość 50 lub 100 mm.
Jaki system odprowadzania wody deszczowej wybrać w przypadku dachu płaskiego
Odpowiedni system odprowadzania wody deszczowej jest kluczowym elementem w przypadku dachów płaskich. Odprowadzanie wody z powierzchni dachu pomaga zapobiegać szkodom strukturalnym, takim jak przecieki, pleśń, a nawet zniszczenie konstrukcji budynku. Przy wyborze systemu odprowadzania wody deszczowej dla dachu płaskiego, istnieje kilka kluczowych czynników do rozważenia:
- Rynny i rury spustowe: Rynny i rury spustowe to najpopularniejszy system odprowadzania wody deszczowej. Rynny są montowane wzdłuż krawędzi dachu i prowadzą wodę do rur spustowych, które odprowadzają wodę do systemu kanalizacyjnego lub zbiornika na deszczówkę.
- Wewnętrzne systemy odprowadzania: W przypadku niektórych dachów płaskich, zwłaszcza na większych budynkach komercyjnych, może być stosowany wewnętrzny system odprowadzania. W tym przypadku, otwory odprowadzające wodę są umieszczone na powierzchni dachu, a woda jest odprowadzana przez system rur znajdujących się wewnątrz budynku.
- Zielone dachy: Zielone dachy, lub dachy ogrodowe, są coraz częściej stosowane jako sposób na zarządzanie wodą deszczową. W zielonym dachu, warstwa roślin i gleby absorbuje część wody deszczowej, pomagając redukować ilość wody, która musi być odprowadzona.
Systemy odzysku wody deszczowej: W niektórych przypadkach, woda deszczowa z dachu może być kierowana do zbiornika lub innego systemu przechowywania, gdzie jest gromadzona na potrzeby nawadniania, spłukiwania toalet, czy innych celów.
Jakie systemy kominowe wybrać do odprowadzania spalin w przypadku hal produkcyjnych z dachem płaskim
Wybór systemu kominowego do odprowadzania spalin w przypadku hal produkcyjnych z dachem płaskim zależy od wielu czynników.
- Rodzaj komina: Istnieją różne rodzaje kominów, takie jak ceramiczne, stalowe, czy betonowe. Wybór zależy od specyfiki budynku, rodzaju spalin i wymagań technicznych.
- Wysokość komina: W przypadku dachów płaskich, komin powinien wystawać co najmniej 1 m ponad dach, a w niektórych przypadkach nawet do 6 m powyżej poziomu kalenicy.
- Firmy produkujące kominy: W rankingu rozpoznawalności firm i produktów, liderem jest Schiedel, ale warto rozważyć także inne firmy, takie jak Cermas Polska, Leier, Jawar, Tarnawa i IBF.
- Przepisy prawne: Przy wyborze systemu kominowego należy zawsze przestrzegać obowiązujących przepisów prawnych dotyczących systemów kominowych.