W większości przypadków rozdzielenie opakowań podczas sortowania nie jest bardzo trudne – podpowiada nam to materiał do ich produkcji. Butelki są zwykle wykonane ze szkła lub plastiku, pudełka po cukierkach są wykonane z papieru, torby na żywność są wykonane z tworzywa sztucznego, puszki są wykonane z metalu, a opakowania soku lub mleka są wykonane z kilku warstw wykonanych z kilku materiałów. Aby jednak lepiej zrozumieć pakiety, możemy je sklasyfikować według różnych kryteriów.

Szkło

Szeroka gama butelek i słoików jest zwykle wykonana ze szkła. W zależności od materiałów, które są dodawane do opakowania podczas produkcji, szkło może występować w różnych kolorach, z których najczęściej spotykane są bezbarwne, zielone i brązowe. Szkło jest surowcem niezwykle przyjaznym dla środowiska, ponieważ można je poddać recyklingowi w 100% nieograniczoną liczbę razy bez uszczerbku dla jego jakości. Jeśli szklane opakowanie jest wykonane z tłuczonego szkła, koszty energii spadają o około 35%, zanieczyszczenie wody i powietrza zmniejsza się o 50%: recykling 1000 ton szkła pozwala zaoszczędzić do 315 kg dwutlenku węgla z nowych surowców.

Plastikowe

Opakowania plastikowe to jeden z najpopularniejszych obecnie stosowanych typów opakowań. Ze względu na trwałość tego materiału, opakowania z tworzyw sztucznych obejmują szeroką gamę produktów: od żywności po artykuły gospodarstwa domowego, elektronikę itp. Plastik nie jest jednak materiałem biodegradowalnym, czyli nie gnije, więc zanieczyszczenie odpadami z tworzyw sztucznych jest jednym z największych globalnych problemów środowiskowych. Każdego roku do oceanów trafia około 8 milionów metrów sześciennych odpadów z tworzyw sztucznych. Ponadto większość produktów z tworzyw sztucznych jest wytwarzana z nieodnawialnych zasobów naturalnych, a tworzywa sztuczne zużywają około 8% światowej ropy. Dlatego bardzo ważne jest sortowanie, recykling tworzyw sztucznych i próba ograniczenia niepotrzebnego stosowania opakowań plastikowych, np. torby jednorazowe. Szeroka gama produktów wytwarzanych z tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu: rury, nowe opakowanie, nawet odzież lub materiały nadające się do asfaltu.

PET

PET (politereftalan etylenu) jest jednym z tworzyw sztucznych, które w największym stopniu podlegają recyklingowi. PET jest zwykle wytwarzany w plastikowych butelkach do napojów, ponieważ materiał jest bardzo lekki, ale mocny i trwały. Recykling jednej tony plastikowych butelek pozwala zaoszczędzić do 3,8 baryłek ropy. Recyklingowane materiały PET są używane do produkcji nowych opakowań do napojów, sosów, domowych środków czyszczących itp. Niektórzy producenci już produkują butelki z materiałów pochodzących w 100% z recyklingu. Recycling PET produkuje również tkaniny odzieżowe, syntetyczne podszewki i dywany. Wystarczy poddać recyklingowi zaledwie pięć 2-litrowych butelek, aby wyprodukować wystarczającą ilość poliestru na 1 m2. m. na dywanu.

Papier (karton)

Opakowania papierowe są często używane do pakowania produktów spożywczych i niespożywczych. Pudła kartonowe mają za zadanie chronić przedmioty podczas transportu, bardzo często do produkcji opakowań wtórnych używa się tektury. Do produkcji papieru potrzebna jest jednak masa celulozowa, którą pozyskuje się z wycinki drzew. Około 40% włókien papierowych pochodzi z drewna. 35% wszystkich ściętych drzew jest wykorzystywanych do produkcji papieru, chociaż 1 tona makulatury może zaoszczędzić 1-2 tony drewna. Oznacza to, że każda tona makulatury lub kartonu może zaoszczędzić 17 drzew, około 26 500 galonów wody i zaoszczędzić energię, która wystarczyłaby do ogrzania domu o normalnej wielkości przez 6 miesięcy. Papier można poddać recyklingowi nawet 8 razy, więc warto go posortować.

Opakowania z drewna

Społeczeństwo nie zużywa zbyt wiele opakowań drewnianych – zwykle docierają do nas palety lub skrzynie z drewna do transportu towarów, a drewniane opakowania na napoje, słodycze lub owoce, docierają do nas pudełka na herbatę. Opakowanie tego materiału jest zawarte w prawie każdym ładunku. Opakowania drewniane są zwykle wykonane z surowego drewna. Ze względu na swoją trwałość jest często używany więcej niż jeden raz, w przypadku uszkodzenia jest naprawiany lub regenerowany i nie jest już używany do spalania, odzyskując energię.

Metal

Aluminium i stal są używane głównie do produkcji opakowań metalowych. Są używane zarówno w handlu detalicznym, jak i hurtowym, i mają różne rozmiary i kształty. Każdego roku produkuje się około 85 miliardów metalowych opakowań, a każdy obywatel UE zużywa aż 4 metalowe opakowania tygodniowo. Większość ludzi używa różnych puszek do żywności i innych produktów. Opakowania metalowe mogą być poddawane recyklingowi w nieskończoność i mogą wrócić do rąk użytkownika w zaledwie 60 dni. Kiedy aluminium jest poddawane recyklingowi, jest topione i ponownie staje się użytecznym surowcem, oszczędzając do 95% energii w procesie produkcyjnym. Ponadto boksyt z wylesiania tropikalnego jest wykorzystywany do produkcji aluminium, które stanowi zagrożenie dla gatunków roślin i zwierząt.

Opakowania łączne

Opakowania kombinowane lub wielowarstwowe są wykonane z różnych materiałów, których nie można oddzielić od siebie ręcznie ani prostymi środkami fizycznymi. Opakowania łączone na bazie plastiku są zwykle wykonane z warstw plastiku i aluminium. Jest bardzo mocny i trwały, maksymalnie chroni produkt przed wpływami zewnętrznymi. Przykładem takiego opakowania jest paczka kawy, lodów, chipsów z warstw tworzywa sztucznego i aluminium.

Połączone (materiał z przewagą – papier)

Znamy takie opakowania bardzo dobrze: są to kartony po sokach i mleku (Tetra Pak). W porównaniu z innymi kombinacjami są one najłatwiejsze do recyklingu. Opakowania kartonowe na napoje kombinowane wykonane są z warstw papieru (około 74%), tworzywa sztucznego (około 22%) i aluminium (około 4%), co pozwala na zabezpieczenie płynów znajdujących się wewnątrz opakowania. Przy recyklingu takich opakowań papier można wykorzystać do produkcji nowych opakowań kartonowych lub papierowych, a tworzywa sztuczne do produkcji opakowań lub wyrobów z tworzyw sztucznych.

Galwanizacja to proces, w którym na powierzchnię metalu nanosi się cienką warstwę innego metalu za pomocą prądu elektrycznego. Najczęściej stosuje się go do pokrywania żelaza lub stali cienką warstwą cynku, co zapewnia ochronę przed korozją.

Proces galwanizacji zazwyczaj obejmuje następujące etapy:

Czyszczenie: Przedmiot jest najpierw oczyszczany za pomocą roztworu alkalicznego, kwasu lub piaskowania, aby usunąć tłuszcz, brud i rdzę.
Przygotowanie: Następnie przedmiot jest zanurzany w kąpieli kwasowej, aby usunąć wszelkie pozostałości tlenków i przygotować powierzchnię do procesu galwanizacji.
Galwanizacja: Przedmiot jest zanurzany w kąpieli galwanicznej, która zawiera roztwór soli metalu, który ma być naniesiony. Przez przedmiot przepływa prąd elektryczny, co powoduje, że metal z roztworu osadza się na jego powierzchni.
Chłodzenie i polerowanie: Po galwanizacji przedmiot jest chłodzony, a następnie polerowany, aby uzyskać gładką i jednolitą powierzchnię.

W przypadku metalowych opakowań, najczęściej stosowanymi metalami są stal, aluminium i cynk. Stal jest często używana do produkcji puszek na napoje i konserwy, podczas gdy aluminium jest popularne w produkcji opakowań na żywność, takich jak folia aluminiowa. Cynk, zazwyczaj w postaci galwanizowanej stali, jest często używany w produkcji większych pojemników i puszek.

Hurtownia opakowań